Eerste weg links

Laat er geen misverstand over bestaan: onze plannen zijn niet flauw. Wij zijn geen watjes. Er gaat wél wat gebeuren als de SP meer invloed krijgt. Wij zijn níet van pappen en nathouden, maar van aanpakken en doorpakken. Wij weten wat we willen en dat hebben we opgeschreven in ons verkiezingsprogramma, dat niet voor niets actieprogramma heet. Want er móet actie komen in dit land, dat nu al bijna een jaar vrijwel onbestuurd is. Het enige dat gestuurd wordt zijn de maandelijkse betalingen aan de leden van het kabinet – en het wachtgeld aan hen die er negen uur deel van uitmaakten. Ik vind deze politieke apathie onverantwoord. Terwijl de kiezers op 15 mei zo duidelijk aangaven dat er nu eens aangepakt moest worden, dat er nu eens iets diende te gebeuren aan de problemen in de zorg en het onderwijs, de integratie en de veiligheid, werden we opgescheept met een kabinet dat alleen het gevecht met zichzelf zocht. Daarbij treft degenen die op het ticket van de vermoorde Pim Fortuyn de Kamer en de regering binnenkwamen, grote blaam. Ze hebben er een potje van gemaakt.

Tien mijlpalen

Onze koers is klaar: eerste weg links. Die weg leidt naar herstel van de schandelijk verwaarloosde publieke sector en publieke zaak. Die weg leidt naar verkleining van de verschillen in inkomen, kennis en macht, nationaal en vooral ook internationaal. En die weg leidt naar een samenleving waarin natuur en milieu níet langer als ondergeschoven kindjes worden beschouwd. De eerste weg links heeft tien pijlers:

De eerste weg links koerst naar sociale wederopbouw. Van zorg en onderwijs, van veiligheid van openbaar vervoer en van sociale zekerheid. Dat is duidelijk én beschaafd!

De eerste weg links is de weg van de democratie . Wij willen dat de uitverkoop van democratische rechten stopt en de waardering voor de democratie toeneemt.

De eerste weg links leidt naar zorg voor iedereen . Het is eigenlijk te gek om over te praten dat het rijkste land ter wereld niet kan regelen dat mensen die zorg nodig hebben die ook tijdig krijgen.

De eerste weg links is bescherming van natuur en aanpakken van milieuproblemen . De natuur hebben wij te leen van onze kinderen. Daarom zeggen wij: handen als van de Wadden en de Biesbosch, van de Veluwe en de Mijnweg. En zeggen wij: pak de echte vervuilers aan en ga schoner produceren.

De eerste weg links leidt naar een deltaplan voor een geïntegreerde samenleving . Wij willen sámen leven en niet apart. Wij willen geen witte en zwarte wijken, witte en zwarte scholen. Ons jarenlange pleidooi tégen de groeiende apartheid en vóór de integratie wordt door steeds meer mensen overgenomen.

De eerste weg links leidt ook naar een veilige samenleving . De openbare ruimte is van ons allemaal. We laten ons niet terroriseren door criminelen en winstzoekers die maling hebben aan de rest. Crimineel gedrag is asociaal gedrag. Als we dat voor ogen houden snappen we ook wat er fout ging. In de opvoeding, op school, in de buurt, met het toezicht, met de straffen. Waarden en normen, lang door de zittende politiek als onbelangrijk genegeerd, staan gelukkig weer op de agenda.

De eerste weg links geeft ons weer vervoer dat werkt zoals het hoort . Laten we ervoor zorgen dat onze oud-Nederlandse gezegden weer waarheid worden, zoals: ‘dat klopt als een bus’ en ‘dat rijdt als een trein’! Wij beseffen dat meer asfalt niet tot minder files leidt. Dus zeggen wij: overheid en burgers, pak de trein en bus terug – dan komen we weer eens ergens!

De eerste weg links leidt naar een betere toekomsten die begint – zo weten wij – bij beter onderwijs. Het is een schande dat ons land terugkukelt op de ranglijst van landen met goed onderwijs. Wat ooit onze trots was begint steeds meer onze schandvlek te worden. Met de jeugd van dit land is niks mis, zij zijn wat wij ervan maken en onze enige kans op een betere toekomst.

De eerste weg links accepteert geen tweedeling in de samenleving . Niet in kansen als het gaat om onderwijs en werk; maar ook niet als we het hebben over sport en cultuur en vrije tijd.

We hebben heel concrete voorstellen, om de sportverenigingen te helpen, de kunstenaars, de musea, de bibliotheken.

De eerste weg links kiest, tot slot, voor solidariteit op elk moment op elke plaats . Wij kiezen voor spreiding van kennis, inkomen en macht: hier maar ook dáár. Daar waar de mensen zijn aangewezen op onze oprechte, daad werkelijke solidariteit. Solidariteit is een belangrijke waarde binnen onze beschaving. Het is welbegrepen eigenbelang: we kunnen immers allemaal eens aangewezen zijn op de belangeloze steun van anderen. Maar geen solidariteit zonder offer. We zijn bereid onze solidariteit met de wereld inhoud te blíjven geven!

Natuurlijk: je kunt veel, heel veel tegenwerpingen maken tegen wat wij voorstellen. Maar vraag jezelf ook eens: blijf ik bij de pakken neerzitten, in de gedachte dat het toch nooit anders en beter wordt? Of doe ik, wat Bob Fosko zingt in zijn mooie lied ‘Een mens is meer’:

‘Blijf niet mokkend aan de kant staan
Stel een daad en toon je moed
Laat je woede hand in hand gaan
Met het goede dat je doet
Stem voor – stem SP.’