Echt favoriete boeken heb ik niet. ‘Het Boek’ is mijn favoriet. Ik ruik ook altijd aan boeken. Het meeste in mijn kasten gaat – je raadt het al – over politiek en filosofie. Fictie lees ik niet echt veel. Ik ben me wel meer bezig gaan houden met poëzie: Achterberg, Lucebert, Brecht, Deelder. Een paar interessante titels: ‘Van het westelijk front geen nieuws’ van Erich Maria Remarque; ‘De graanrepubliek’ van Frank Westerman en een boek dat me ooit is aangeraden door Ischa Meijer: ‘Kees de jongen’ van Theo Thijssen.

Dat brengt me op mijn favoriete museum(pje). Het Museum Theo Thijssen aan de Eerste Leliedwarsstraat in de Jordaan in Amsterdam. Het is een mooi, klein museum met ook de driehoekige postzegel van Kees Bakels. Andere aanraders zijn het Haags Gemeentemuseum, niet alleen vanwege bouwer Berlage, het Museum Beelden aan Zee in Scheveningen en het Museum voor Religieuze Kunst in Uden. Goede herinneringen bewaar ik aan het Museu Picasso in Barcelona, de Hermitage in St.Petersburg en het Metropolitan Museum of Art in New York. Stillevens en landschappen vind ik niet zo interessant. Ik zie liever mooi abstract, of mensen, en vooral portretten van mensen. De mooiste: Titus van Rembrandt (Rijksmuseum).
Het mooiste beeld: de piëta van Michelangelo in de St. Pieter in Rome.

‘Titus van Rijn in monniksdracht’
Rembrandt Harmenz van Rijn

Natuurlijk mag het Jan Cunen Museum in Oss niet ontbreken. Veel Ossenaren dragen het een warm hart toe, mede vanwege het vernieuwende programma en het grote bereik onder jonge en nieuwe Ossenaren. Het museum is een voorbeeld hoe kunst & cultuur de schakel kunnen vormen in de sociale en culturele integratie van groepen mensen. Het museum is overigens altijd gratis toegangelijk, een daad van de Osse SP.

Zuidoever van de Maas

Rome is mijn favoriete stad, onmiddellijk gevolgd door New York. Oss is een goede derde.
Italië is het fijnste land. Het landschap direct onder Siena kan concurreren met de zuidoever van de Maas tussen Lith en Grave. Het klimaat, de mensen, de cultuur, de drank en het eten zijn er allemaal top.

Naast Lezen is Muziek mijn tweede grote liefde. Ik kan geen noten lezen, ik kan zelf niet spelen. Muziek moet je dus verstaan als luísteren naar muziek. En dat kan van alles zijn: pop, klassiek, blues of wat tegenwoordig wereldmuziek heet. Bach, Mozart, Monteverdi, maar ook U2, de Rolling Stones, Guns n’ Roses en John Hiatt, Coldplay en Cesaria Evora kan je vaak horen waar ik ben. De mooiste stukken: De Passies van Bach, het Requiem van Mozart, de Mariavespers van Monteverdi, Joshua Tree van U2, Exile on Mainstreet van de Stones, alle live-registraties van Slash. Alle concerten van de Stones, U2 en de Golden Earring bezoek ik al twintig jaar. Klassieke concerten vind ik niet zo prettig. Dat stil zitten vind ik nog steeds vervelend.

Zo goed als ik veel lees om me te informeren, spelen ook radio en tv een grote rol in mijn leven. Meestal staat Radio 1 (nieuws!) op, en anders Radio 3 of 5. Op TV volg ik natuurlijk alle actualiteitenrubrieken, veel documentaires, en veel sport.

Ik heb mijn leven lang gesport: atletiek, voetbal, hockey, wielrennen, volleybal en tafeltennis. De laatste jaren kom ik echter niet veel verder dan een wekelijks bezoek aan de sportschool en een fikse wandeling. De sport van anderen volg ik nog steeds op de voet. Voetbal (Feijenoord, TOP Oss), Formule 1, atletiek, ijshockey, wat eigenlijk niet.

Film

En ik zou vaker naar de bioscoop gaan. Mijn mooiste: One Flew Over the Cuckoo’s Nest (1975); Life of Brian (1979); Braveheart (1995); Il Postino (1999); The Good, the Bad And the Ugly (1966): Gandhi (1982); Billy Elliot (2001), Il Vangelo Secundo Matteo (1963) en Être et Avoir van Nicolas Philibert (2002). Recente films die ik van harte aanbeveel zijn Bowling for Columbine van de Amerikaanse filmmaker Michael Moore (2002), Kees de Jongen (2003), Der Untergang (2004), Motorcycle diaries (2004) en Das Leben der Anderen (2007); Les Intouchables (2012); Hannah Arendt (2012); Long walk to freedom (2013); Unsere Mütter, unsere Väter (2013); The imitation game (2014).